Asım Bey, fırsat buldukça Cağaloğlu Hamamı'na gidermiş ve orada gelen ilhamla besteler bile yaparmış kurna başında. Örneğin "Ömrüm seni sevmekle nihayet bulacaktır" şarkısını orada besteleyip, ilk kez orada mırıldanmış. Bu Hüzzam eseri Resululah...
Öyle dudak büküp hor gözle bakma Bırak küçük dağlar yerinde kalsın Çoktan unuturdun ben seni çoktan Ah bu şarkıların gözü...
Ömrümce o saf aşkını kalbimde yaşatsam Kirletmem onu kendimi hicrana atsam Bezminde geçen bir geceyi hicrana da atsam Doymam o güzel sinede bin ömrümce de...
Ölürsem yazıktır sana kanmadan Kollarım boynumda halkalanmada Bir günüm geçmiyor seni anmadan Derdine katlanırdım hiç usanmadan Diyorlar kül olmaz ateş yanmadan Denizler durulmaz dalgalanmadan Saadet benziyor boş bir seraba ...
Ömrümüzün baharı birlikte geçsin Sen beni sev ben seni seviyorum Sensiz yaşayamam nefes alamam ki Ne olur bana gel beni sev Bil ki gül yüzlü sana aşık olmuşum...