Mehmet Sadi Bey, 1839 İstanbul'da Çengelköy'de doğmuş, çeşitli devlet görevlerinde bulunmuş ve 1902 yılında Beylerbeyi'ndeki evinde ölmüş. Şiirlerini Gülşen-i Âsâr adındaki 194 sayfalık "Divançe"de toplamış....
Bülbül yetişir bağrımı hûn etti figanın Zabteyle dehânın Hançer gibi deldi yüreğim tîr-i zebânın Te’sîr-i lîsânın Ben uğramışım zannım odur illet-i aşka Hiç eyleme şübhe Bir...
Benim sen nemsin ey dilber / Deli gönlüm seni ister Zannederler etmiş ezber / Seni söyler seni ister Bir çiçeksin gül-dehensin / El sürülmez penbe tensin Varsa sensin yoksa sensin / Seni söyler seni ister Ey sevgili, sen benim neyimsin?...
Bir rüzgârdır, gelir geçer sanmıştım Meğer başımda esen kasırgaymış sevgilim Gönül oyunudur bunun izi kalmaz demiştin Meğer içimde yanan bir volkanmış sevgilim Bir gün gelir unutursun demiştin Hicranını uyutursun demiştin...
Eğilmez başın gibi gökler bulutlu efem Dağlar yoldaşın gibi sana ne mutlu efem Oyna yansın cepkenin, yansın güneşten tenin Gün senin, şenlik senin bayramın kutlu efem